Aínda que pouco sabemos das súas orixes, temos noticias de esta igrexa como sé dunha comunidade de monxas franciscanas en época baixomedieval. Logo, no s. XVI, pasou a depender do convento de santa Clara ata a desamortización do s. XIX.
En planta destaca pola súa singularidade á ábsida pentagonal, dividida en tramos por semicolumnas e orixinalmente con cinco fiestras das que hoxe conservamos tres.
A portada, tamén refeita en época moderna, mantén parte da estrutura románica e un fermoso e algo mutilado tímpano de cruces de entrelazos.
Esta páxina web utiliza cookies para mellorar a súa experiencia de navegación. Máis información sobre como usamos as cookies e de que maneira pode cambiar a súa configuración
